Teatrart

Recital "Ale Pinkno Ta Piosynka Była"

linki do projektu: 
https://www.facebook.com/alepinknotapiosynkabyla
https://www.youtube.com/channel/UCb7Pr7eDODbulufljnQxKFQ

W czasie recitalu zaprezentuje cztery pokolenia śpiewających kobiet ze swojej rodziny z niewielkiej podradomskiej wsi Potkanna, leżącej w prawdziwym zagłębiu muzyki tradycyjnej. W tym celu nagrywałam na rejestratorze dźwięku swoją mamę i babcię, których wykonania uzupełniam swoimi zjawiskowymi interpretacjami oraz barwnymi opowieściami autobiograficznymi. Na  repertuar składają się pieśni zasłyszane w domu rodzinnym i wyniesione z żywego kontekstu życia wiejskiego, niekoniecznie lokalne, przeważnie śpiewane piękną gwarą południowego pogranicza Mazowsza. Sprośne przyśpiewki sąsiadują tu z rzewnymi lamentami – głównym kryterium doboru jest mój osobisty stosunek  do materii dźwiękowej. Całość okraszają  improwizacje wybitnej flecistki i improwizatorki Mai Miro-Wiśniewskiej i scenografia Julii Podczerwieńskiej.

​

Słowo o mnie w kontekście recitalu: 
Wychowałam się w maleńkiej podradomskiej wsi Potkanna, w rodzinie, w której od zawsze obecna była muzyka: przed wojną i w latach powojennych dziadek stryjeczny grał w znanej w całej okolicy Kapeli Foktów, dziś z kolei moja siedmioletnia siostrzenica śpiewa w zespole sławnej pieśniarki Ludowej Marii Siwiec.

Potkanna mojego dzieciństwa to życie zestrojone z rytmem natury: to praca przy gospodarce i proste gesty, to żywe słowa i modlitwa, to wesela z oberkami, zachwyt przyrodą i wierzenia magiczne budzące strach przemieszany z fascynacją. W takim właśnie organicznym kontekście w naturalny sposób chłonęłam i przyswajałam pieśni – od mamy, babci i cioci.

Okazało się jednak, że pieśń to twór niezwykle delikatny i ulotny… W wieku 16 lat ruszyłam z Potkanny w świat – szukać szczęścia, pracy i wykształcenia w mieście, jak wielu mieszkańców wsi przede mną. Po latach, kiedy pewnego razu odwiedziłam swój rodzinny dom, w rozmowach z mamą i babcią z żalem odkryłam, że wiele naszych dawnych pieśni zdążyło zatrzeć się nam w pamięci. Moment ten natchnął mnie do podjęcia próby uratowania od zapomnienia tej cząstki własnej biografii, która jest prawdziwą skarbnicą wspomnień…

Mój występ będzie łączył elementy spektaklu, słuchowiska i recitalu – wypełnią go śpiewane w gwarze pogranicza Mazowsza pieśni, które towarzyszyły mi w dzieciństwie, jak również nagrania wypowiedzi i śpiewów mojej mamy i babci, które zarejestrowałam na dyktafonie. Ten dialog pokoleń będzie dopełniany improwizowanymi komentarzami, wygrywanymi na flecie przez znakomitą instrumentalistkę, kompozytorkę i animatorkę życia muzycznego, Maję Miro-Wiśniewską.

Tytuł występu, „Ale pinkno ta piosynka była”, zaczerpnęłam z wypowiedzi mojej mamy i babci. Fraza ta odsyła do motywu przewodniego całego przedsięwzięcia: do tamtej chwili, kiedy z zakamarków naszych pamięci próbowałyśmy wspólnie wydobyć dźwiękowe perełki. Te pieśni do niedawna krążyły w mojej rodzinie, dając nam otuchę, poczucie wspólnoty, wesołość i zapomnienie, wprowadzając do codziennego życia ożywczy pierwiastek niezwykłości.

Chciałabym, by całość ułożyła się w opowieść o wielopokoleniowej kobieciej solidarności, o poetyckości wiejskiej mowy i potędze śpiewnych dźwięków, które wyrażały całe spektrum emocji, od rubasznej wesołości po wzruszenie, zachwyt i cudowność. Można więc powiedzieć, że tak jak kiedyś ruszyłam z Potkanny w świat, tak dziś wracam ze świata do Potkanny, by odzyskać cząstkę swojego dziedzictwa i swojej tożsamości.

Czytanie bajek, użyczenie głosu do reklam, dubbing i nie tylko...

link do dem lektorskich:

​https://soundcloud.com/rozalia-pokorska-90697231?fbclid=IwAR2FPjesSl-wWsSRwVN52wxF_UzZ9lpMM4z-r0lEBZwhDCoNXtSif2oa19Y

 Fascynuje mnie praca głosem. Fascynacja ta narodziła się we mnie jesienią 2017 roku.  Wtedy to… po raz pierwszy znalazłam się w studiu SONICA w Warszawie, by pod okiem pani Miriam Aleksandrowicz (królowej polskiego dubbingu) zgłębiać tajniki pracy lektora.

​

Najlepiej odnajduję się w bajkach, tworzeniu barwnych, wyrazistych postaci. Dobrze czuję się również w reklamach zaadresowanych do kobiet. Dysponuję dużym wachlarzem możliwości interpretacyjnych, potrafię wcielać się zarówno w postacie temperamentne i żywiołowe, jak i kreować role wymagające wyczucia i subtelności. Mogę zagrać zarówno naiwną dziewczynkę, jak i femme fatale czy pełną ironii dojrzałą kobietę, tak słodkiego misia-Zdzisia, jak czarownicę. Z chęcią użyczę głosu w audiobookach lub dowolnym innym środku wyrazu.

Jak chyba każdy marzę o tym, by łączyć pracę z pasją. Dwa lata temu stworzyłam monodram-recital zatytułowany „Ale pinkno ta piosynka była”, nagrodzony na Festiwalu Ewidentnych Talentów Aktorskich we Wrocławiu. Ciekawostką jest fakt, że w spektaklu tym posługuję się tyz gwarum południowego Mazowsa, którum nasiunkłam w dumu rodzinnym w malyńki wsi Potkanna pod Radumim.

Zachęcam Państwa do współpracy oraz dodania moich próbek do swojego banku głosów. Jestem dyspozycyjna, posiadam podstawowy sprzęt do nagrywania, a co najistotniejsze potrafię w krótkim czasie i z zapałem opanować tekst.

Powyżej znajdą Państwo link do moich dem lektorskich. Pierwsza próbka to bajki zrealizowane przez Studio Sonica (Miriam Aleksandrowicz) w ramach zajęć z dubbingu. Próbka druga to reklamy, które zrealizowałam na własną rękę w znanym krakowskim studiu Soundprove. Próbka trzecia to opowiadanie Andersena, które zrealizowałam hobbystycznie w swoim mieszkaniu podczas lockdownu.

Tworzenie makram i łapaczy snów

Tworzę makramy i łapacze snów. W duchu mazowieckiej wsi, a także tworze warsztaty z tworzenia makram, łapaczy snów, warsztaty stanowią wspaniałą formę autotreapii. Używam organicznych strukur: drewno z lasu, sznury z bawełny, obręcze do łapaczy snów z lin drewnych oraz zwinnych dłoni i czasu.